HUMERAŁ. REFLEKSJE PRZY OŁTARZU
(13)
Jest prawdą, że nad swoją mową może panować tylko ten, kto
panuje nad swoimi namiętnościami i kto troszczy się o swe życie
wewnętrzne. Zrozumiałe są wtedy słowa św. Jakuba Apostoła:
„Jeśli kto w słowie nie upada, ten jest doskonałym”.
Dlatego musimy otoczyć szczególną
opieką swoją mowę, a nawet ton swojego głosu. Zobaczmy więc,
jaki to humerał strzeże naszego głosu i naszej mowy…
Z początku przeznaczeniem humerału
było rzeczywiste strzeżenie głosu, ochrona szyi, aby kapłan mógł
w sposób odpowiedni śpiewać na chwałę Bożą. Ale nie tylko
kapłan śpiewa na chwałę Bożą. Czynią to również wierni w
kościele w dosłownym tego słowa znaczeniu; czynią to też poza
kościołem, gdyż każda rozmowa, według zdania niektórych
muzyków, jest właściwie śpiewem. Ten „śpiew” może innych
drażnić, może również uspokajać; może być błogosławieństwem
w rodzinie, ale może też przyczynić się do rozbicia rodziny…
Nieraz na pewno spotkaliśmy się z
głosem człowieka, rozumiejącego i współczującego z różnymi
biedami ludzkimi. Taki głos był rzeczywiście śpiewem dla chwały
Bożej. Niechże więc humerał otacza ciepłem nasz głos, aby się
nie stał lodowatym, zimnym niszczycielem serc ludzkich i aby nie
spowodował skamienienia naszego własnego serca na głos Serca Pana
Jezusa.
Przy święceniu subdiakonów biskup mówi: „przyjm humerał, który
oznacza powściągliwość w mowie”. A przy degradacji księdza,
zdejmując z niego humerał, mówi biskup: „ponieważ nie byłeś
powściągliwy w mowie, przeto zdejmujemy z ciebie humerał”.
Dzisiaj zapytajmy się siebie, czy
możemy z czystym sumieniem nosić swój humerał? Kiedyś humerał
okrywał głowę . Jest w tym dla nas przestroga, gdyż myśli nasze
ściśle łączą się z naszymi słowami. Zły duch
uderza w nasze myśli, aby stały się złe nasze słowa.
Dlatego razem z kapłanem, wkładającym na siebie humerał, do Mszy
św., mówmy: „przywdziej o Panie, na głowę moją hełm
zbawienia, abym pokonał napaści szatańskie”.
(styl
nieco uwspółcześniono)
(źródło:
ks. K. Dąbrowski T.J.,
ks. K. Dąbrowski T.J.,
Humerał. Refleksje przy ołtarzu
(13), „Pod Opieką św.
Józefa” R. IV:1949, nr 5, s. 16)
