trzecizakonfsspx.blogspot.com jest stroną Trzeciego Zakonu Bractwa Kapłańskiego świętego Piusa X w Polsce.
Znajdują się na niej najważniejsze informacje z życia naszej Duchowej Rodziny, intencje modlitewne oraz listy Duchowego Ojca, rozważania, biuletyny i wykłady. Intencje modlitewne obowiązują od każdego pierwszego dnia miesiąca.

wtorek, 1 stycznia 2019

Rozważanie dla III Zakonu FSSPX na grudzień 2018 r.


ŚWIATŁO I KRZYŻ. REFLEKSJE O OŁTARZU (3)

1. Nie powinniśmy dopuścić, żeby mówiono o nas, że się starzejemy, ale raczej, że się spalamy. Spalamy się dla ołtarza, a przez ołtarz spalamy się z miłości ku Panu Bogu i ku ludziom, na podobieństwo świec woskowych, palących się na ołtarzu. Całe nasze życie powinno jakoś łączyć się z ołtarzem; życie kapłana – na sposób kapłański, życie wiernych – na sposób świecki, ale jedno i drugie musi zachować łączność z ołtarzem, jeśli chcemy być w łączności z Panem Jezusem. Patrząc więc na palące się świece na ołtarzu, trzeba często zwracać myśl ku sobie i widzieć w tych świecach pewien obraz – „nie starzej się, ale się spalaj!”. Wyniszczenie siebie dla miłości Pana Boga i ludzi – oto nasze spalanie się. Wszelkie inne wyniszczanie się jest marnotrawieniem sił swoich. Może być taka praca niezwykle błyskotliwa, jak reflektor elektryczny, ale przy świecach elektrycznych, bez świec woskowych, nie można odprawiać Najświętszej Ofiary. Dlatego w pracy niewiele trzeba zwracać uwagi na zewnętrzny efekt, natomiast trzeba ukochać szarość i zwykłość nazaretańską, przepojoną zapachem świec woskowych.

2. W środku ołtarza, pośród świec stopi krucyfiks. Musi on być dla obecnych na Mszy św. widoczny. Mały nie wystarczy. Jaką rolę odgrywa krucyfiks, krzyż w naszym życiu? On to właśnie jest znakiem, że się nie starzejemy, a spalamy. Ale krucyfiks musi być widoczny. Tak samo ci, którzy patrząc na nas, powinni widzieć wyraźnie, że krzyż odgrywa ważną rolę w naszym życiu. Co to znaczy? To znaczy, że kierujemy się w swoim postępowaniu rozumem oświeconym wiarą i wolą wzmocnioną łaską Bożą, nie pozwalając, aby kierowniczą siłą w nas były nerwy, fantazja, zły humor, przygnębienie itd. Ma być to życie według zasady: „mniejsza o mnie, chodzi o chwałę Bożą!”. Dzięki realizacji tej zasady, życie nasze codzienne będzie ofiarą, a my krucyfiksem, a tym samym wzmocnimy innych na duchu, pełniąc niezmiernie ważny apostolat dobrego przykładu.

3. Trzy tablice kanonów, stojące na ołtarzu, mają na celu ułatwienie kapłanowi odmawianie niektórych modlitw, podczas Mszy świętej. Serce Pana Jezusa nie tylko nam pozwala na różne ułatwienia w służbie Bożej, ale samo ułatwia nam wiele spraw. Trzeba tylko uważać, aby te ułatwienia nie stały się zwykłą wygodą ludzką, lecz by nam pomogły wykonać lepiej to, co jest istotne, co jest złączone z naszym powołaniem, z naszymi obowiązkami stanu. Są ludzie, którzy mają wprost satysfakcję utrudniać życie innym i sobie. Tyle wymagań, tyle zaniedbań, tyle małostkowości, zrzędzenia, pretensji, tyranizowania innych swoim złym humorem… W stosunku do samych siebie, niepotrzebnym utrudnianiem swego życia jest obarczanie się tym, co nie należy do naszego powołania, a co przeszkadza w dobrym wykonaniu tego, co jest istotne. Patrząc na tablice kanoniczne, zapytam się siebie, czy są takie sprawy w moim życiu, których usunięcie przyczyniłoby się do wielkiego ułatwienia mojej pracy i do umocnienia spokoju serca, tak bardzo wszystkim potrzebnego? A jeśli ułatwienia są w naszym postępowaniu, to, czy nie wynikają one z lenistwa i lekceważenia tego, co jest wielkie i święte, a więc naszych obowiązków? Obok kanonów stoi pulpit drewniany, albo leży poduszka, na której spoczywa Mszał. Ta poduszka jest dla nas przestrogą przed zbytnimi ułatwieniami w życiu; natomiast pamiętajmy, że drewniany pulpit, choć twardy, lecz daleko wygodniej i łatwiej podtrzymuje Mszał, aniżeli miękka poduszka. Dlatego wszelka poduszeczkowata miękkość zmienia ułatwienie w wygodnictwo, natomiast pewna pulpitowa twardość czyni ułatwienie tym, czym są trzy tablice kanonów na ołtarzu.

(uwspółcześniono nieco styl)

(źródło: ks. K. Dąbrowski, Światło i krzyż. Refleksje o ołtarzu (3), „Pod Opieką św. Józefa” R. III:1948, nr 3, s. 10-11)